Samotność jest człowiekowi potrzebna. Może poprawniej byłoby powiedzieć-chwile samotności. Jest to czas wysłuchania się w życie wewnętrzne poukładnia spraw czy rozwoju twórczego. Gorzej jeżeli głośniej wykrzyczana samotność jest kartą przetargową służącą do nawiązania kontaktów towarzyskich bazująca na wzbudzeniu litości czy innych samarytańskich odruchach.
Myślę ze człowiek samotności ulega i to ona wciaga Go na dosc płytki grunt. Jest tyle wspaniałych możliwości realizowania pasjii hobby czy zwyczajnych zamiłowań. Często mylimy samotność z osamotnieniem czyli brakiem towarzystwa.Lubiamy i potrzebujemy kontaktu z drugim człowiekiem.Tak jesteśmy zaprogramowani.Samotność to nie singiel
Prawdziwa nieudawana samotność przynosi radość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz